News about being MIA

Ξέρω πως τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχω εξαφανιστεί και δεν έχω ανεβάσει βίντεο στο κανάλι μου, αλλά υπόσχομαι πως έχω λόγο που συμβαίνει αυτό!

Για όλα φταίει το ντονατσάκι μου, εν ονόματι Φίλιππος. Στις 15 Μαρτίου θα γίνει η βάφτισή του και όπως καταλαβαίνετε είμαι σε πυρετό προετοιμασιών! Πρέπει να κλείσω εστιατόριο, να βρω τι θα βάλω εγώ κι ο Φίλιππος (καθότι καθολική η βάφτιση, δεν θα αλλάξει ρούχα), πώς θα κάνω τα μαλλιά και το μακιγιάζ μου και πολλά άλλα!!

Το μόνο θετικό είναι πως σήμερα τελείωσα με τις μπομπονιέρες. Οι καλεσμένοι είναι λίγοι οπότε ήθελα να τις κάνω μόνη μου. Αρχικά είχα σκεφτεί για διάφανα βαζάκια ή μπουκαλάκια με καραμελάκια, στην πορεία άλλαξα γνώμη. Τελικά αγόρασα κουτάκια λευκά με σιέλ ιριδισμούς και έβαλα μέσα πολύχρωμα κουφέτα (ήθελα σιέλ-λευκά, τελικά υπερίσχυσε η γνωμη της μαμάς μου κλασικά κ πήραμε πολύχρωμα), μια κάρτα λευκή με καλλιγραφικά γράμματα το όνομά του και την ημερομηνία και τα τύλιξα με μία σκουρα μπλε κορδέλα με λευκό πουά.

Απόψε όμως έχω night out, οπότε θα ετοιμάσω ένα get ready with me video κ ελπίζω να ανέβει αύριο ή μεθαύριο! 

Αν έχετε ιδέες για βίντεο ή και blog posts, είναι ευπρόσδεκτες! Μου λείψατε!!

Για άμεση επικοινωνία τουιτάρω συνέχεια στο: https://twitter.com/SotiStra

Θα με βρείτε συνεχώς και στο https://www.facebook.com/sotibegood

Μη ξεχνάτε να κάνετε subscribe για νέα βίντεο: www.youtube.com/c/SotiriaStratiki

Η Σωτηρία και οι 300, μέρος 5ο: Ένα ρεξόνα στο τέσσερα.

Όλοι έχουμε βγει με ανθρώπους που τελικά δεν ταιριάξαμε. Δεν ήταν καλή η χημεία, δεν ήταν καλό το φιλί, δεν ήταν καλό το αυτοκίνητο, ήταν μικρό το πορτοφόλι του ή τα βυζιά της. Υπάρχουν, όμως, και κάποια πράγματα που όπως και να το κάνεις, θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Η ευγένεια, οι έστω κόσμιοι τρόποι. Περισσότερο, βέβαια, για μένα τουλάχιστον, έχει σημασία η υγιεινή.

Ελπίζω οι περισσότεροι από εσάς μόλις διαβάσετε υγιεινή να σκεφτείτε, αρώματα, κρέμες σώματος, να πλύνω δόντια, να φάω και μια τσίχλα. Αυτό, όμως, θα ήταν το προφανές. Ούσα μια μαγευτική μούσα του θείου Μέρφυ, σαφώς και έχω χειρότερο βίωμα να μοιραστώ μαζί σας. Και δυστυχώς όχι ένα, αλλά πολλά. 

Υπήρχαν αυτοί που ήρθαν και μύριζε το στόμα τους. Εντάξει λες. Υπήρξε αυτός που ήρθε μεσημέρι για φαγητό και μύριζε αλκοόλ. Ε, νιάτα λες, βράζει το αίμα τους, ήρθε κατευθείαν από τη βραδινή έξοδο. Υπήρξε αυτός που για να έρθει γρήγορα γιατί είχε αργήσει, έκανε τροχάδην και όσο να το πεις, ένα αποσμητικούλι το χρειαζότανε. Υπήρξαν, όμως, και τρία φρουτάκια, πιο ζουμερά από τα υπόλοιπα. 

Καλοκαίρι του 2010, έχουμε ραντεβού στο Καλαμάκι. Με περιμένει στον κήπο του μαγαζιού. Χώρος ανοιχτός να τονίσω. Κάθομαι δίπλα του και μου ρχεται μια ευωδία περίεργη. Κάνω ένα αμήχανο αστείο, για κήπους, αδέσποτα σκυλιά και ακαθαρσίες. Δε γέλασε. Έρχεται η σερβιτόρα και με το που πλησιάζει, γουρλώνει τα μάτια. Ε λέω, δεν είμαι μόνο εγώ. Πες μου ότι δε βρωμάει αυτός έτσι. Ότι από αλλού έρχεται. Σηκώνομαι να πάω στο μπάνιο, απομακρύνομαι και η βρώμα φεύγει. Επιστρέφω και ήταν εκεί. Μαζί του. Ακαθαρσίες σκύλου, chanel No shit. Έπιασα το κινητό από την τσάντα, το κολλησα στο αυτί μου και όλως περιέργως είχα μια οικογενειακή επείγουσα δουλειά. Έφυγα πριν καν έρθει το ποτό. 

Το ίδιο καλοκαίρι, με άλλο νουμεράκι, κλείνουμε ραντεβού σε μεγάλο γνωστό μαγαζί της Παραλιακής, στη Γλυφάδα, να πιούμε ένα ποτό by the pool, βρε παιδί μου, γιατί ήμασταν και πολύ κουλ. Εμφανίζομαι αιθέρια μέσα στα λινά μου, τον βρίσκω στο ημίφως, πάνω στο ξύλινο μονοπατάκι. Λευκό παντελόνι και σιέλ πόλο, λέω εδώ είμαστε.Το όμορφο ξανθό μαλλί του γυάλιζε και το μάτι μου δεν κατέβηκε πιο κάτω από το πράσινο μάτι. Ώσπου σήκωσε το πόδι, πριν με δει να έρχομαι. Και το έβαλε πάνω στο ξύλινο κάγκελο. Και φόραγε παντόφλα. Και λέω εντάξει, μοντέρνο παλικάρι, μη το κακολογήσεις, έτσι έρχονται αυτοί οι Γλυφαδιώτες. Ώσπου, άπλωσε το χέρι στο πόδι. Όχι για να φτιάξει την παντόφλα. Αλλά για να χώσει το δάχτυλο, ανάμεσα στα δάχτυλα του ποδιού. Και πολύ διακριτικά να το φέρει στη γαλλική μύτη του, να το σνιφάρει. Έκανα μεταβολή και δεν σήκωσα ποτέ ξανά το κινητό μου.

Μετά από κάποιους μήνες, και αφού είχα καεί από αυτούς τους δύο, η υγιεινή ήταν βασικό στοιχείο που προσπαθούσα να εξακριβώσω πριν κλείσω ραντεβού. Αυτό, όμως, δεν γίνεται και στα λατρεμένα τυφλά ραντεβού. Μου τον συστήνει ο φίλος της κολλητής μου. Λέω, εντάξει, για πόσο πέταμα να με έχει; Μάλλον για πολύ, χωματερή μια κι έξω. Ζητάω φωτογραφία, με χαλάει λίγο ένα στραβό δόντι (μιλάμε για θεόστραβο, πίσω από το ένα ήταν κρυμμένο το άλλο και έλεγες ότι έχει τρύπα εκεί), αλλά έγώ που είμαι πολύ ρομαντική, είπα αν είναι ο άντρας της ζωής μου, θα του πληρώσω έναν ορθοδοντικό, ρε αδερφέ. Συμφωνώ και ανταλάσσουμε κινητά.

Με παίρνει τηλέφωνο και κλείνουμε ραντεβού, για μετά από τρεις μέρες. Βαθιά, ωραία φωνή, δεν ήταν και ψευδός, παρόλο το τρακαρισμένο δόντι. Λέω, καλοί οιωνοί. Μετά από δυο μέρες, με παίρνει ξανά τηλέφωνο να με ρωτήσει αν ισχύει για την επόμενη το ραντεβού. Λέω, πω πω, τι τυπικός και κύριος, να επιβεβαιώσει κιόλας. Του λέω, σαφώς και ισχύει. Ωραία, μου λέει, για να κάνω μπανάκι. Ναι, έτσι όπως το διαβάζεις. Για να κάνω μπανάκι. Είχα καλή διαθέση και ρώτησα τι εννοεί, πως δεν κατάλαβα. Μου εξήγησε, λοιπόν, ο άνθρωπος. Να, για να μπω να κάνω μπανάκι τώρα, να μαι φρέσκος αύριο. Σήμερα για αύριο. Σήμερα ΓΙΑ αύριο. Πότε, δηλαδή, είχε κάνει μπάνιο τελευταία φορά; Και το λες;

Το λες, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι πως οι υπόλοιποι άνθρωποι κάνουν μπάνιο όχι μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα. Και δεν ντρέπεσαι, λοιπόν, να το δηλώσεις. Δεν βγήκα σαφώς ποτέ. Και δεν δέχτηκα κανένα άλλο τυφλό ραντεβού από τον ίδιο φίλο, γιατί μόνο ως σαμποτάζ μπορούσα να δεχτώ το στραπάτσο τούτο. Τουλάχιστον, πρόλαβα και το έμαθα από το τηλέφωνο, πριν απολαύσω τη φρεσκάδα από κοντά. 

Η συμβουλή της ημέρας. Κάντε μπάνιο και τριφτείτε. Παντού. Και πίσω από τα αυτάκια. Και μετά πλύντε δόντια. Κι ας μη φοράτε πόλο μπλούζα και άρωμα γαλλικό. Θα σας εκτιμήσουμε περισσότερο αν δεν έχετε μαύρο νύχι, παρά αν οδηγείτε Μερσεντές. Εξάλλου, δε θα κάνεις σεξ με το λεβιέ των ταχυτήτων. Τον δικό σου λοιπόν λεβιέ, κράτα τον έστω καθαρό. Ευχαριστώ. 

Ζωδιακό σεξ

Αν περιμένετε να διαβάσετε, ένα άρθρο για το πώς κάνει σεξ το κάθε ζώδιο, κλείστε το μπρόουζέρ σας. Δεν έχω κάνει σεξ με όλα τα ζώδια του ζωδιακού κύκλου, ή έστω και να έχω κάνει, δεν θα σας το έλεγα.

Εγώ είμαι Ταύρος με ωροσκόπο Λέοντα. Θεωρητικά, απ' όσο ξέρω, πρέπει να μου αρέσει πολύ το σεξ, είμαι αισθησιακή, έχω κυρίαρχο την Αφροδίτη βλέπεις. Λάγνα, ερωτιάρα και με μια δόση ντόμινατριξ, από το Λέοντα. Ναι, όλα αυτά τα έχω. Και μπήκα και εγώ στο τριπάκι να σκέφτομαι πώς κάνουν σεξ οι άντρες ανάλογα με τα ζώδιά τους. Αν είναι σωστά αυτά για μένα, θα είναι και γι' αυτούς σκέφτηκα.

Ο πρώτος μου σύντροφος ήταν Αιγόκερως. Τυχερή με έλεγαν όσοι ήξεραν από ζώδια. Και ταιριάζουμε, και καλοί εραστές. Και δη για πρώτη φορά, οι καλύτεροι, αφού είναι γλυκοί και τρυφεροί και αγαπησιάρηδες. Όσο για μετά, ακόμα καλύτερα, αφού είναι, λέει, μαραθωνοδρόμοι. Όντως, ήταν εργάτης, θα το παραδεχτώ. Όσα μου έλεγαν, βγήκαν. Και άρχισα και εγώ να υποστηρίζω πως αφού και σε μένα ταιριάζουν τα χαρακτηριστικά, αλλά και σε εκείνον, τότε θα ισχύουν.

Όταν, αργότερα, ήρθε ο Λέοντας, κι ακόμα ένας Λέοντας, πάλι λέει ήμουν τυχερή. Θα ταιριάζαμε πολύ και είναι πολύ άντρες και πολύ χτυπάω το χέρι στο τραπέζι και πολύ βασιλιάς. Αλλά δεν ήτανε. Κανένας από τους δύο. Ο ένας έκανε σεξ και δεν ήξερε τι είναι τα προκαταρκτικά, αλλά ούτε και οι ρόλοι, και ο άλλος έκανε μου μασάζ για μιάμιση ώρα και σεξ για τρία λεπτά.

Εκεί έφαγα την πρώτη ήττα ζωδιακά, αλλά δεν πτοήθηκα γιατί στο δρόμο μου βρέθηκε ο Σκορπιός. Αχ, ο Σκορπιός με το μαγνήτη του. Τρεις Σκορπιοί, και οι τρεις φώναζαν σεξ από χιλιόμετρα. Οι προσδοκίες μου στα ύψη. Ο πρώτος Σκορπιός, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα γιατί σκεφτόταν την πρώην του και ήταν ακόμα ερωτευμένος μαζί της. Ίσως και να ξενέρωσε με μένα, αλλά και καλά οι Σκορπιοί δεν μπορούν να ενεργήσουν κάτω από κάθε συνθήκη όσον αφορά το σεξ;

Το ξεπέρασα και γνώρισα τον Υδροχόο. Με αυτόν οι οιωνοί δεν ήτανε καλοί. Και όντως δεν ταιριάζαμε. Δεν μ' άρεσε και πολύ και ποτέ δεν έκατσα να διαβάσω τα χαρακτηριστικά του για να δω αν θα βγουν αλήθεια. Και μετά είχα την τύχη να γνωρίσω άλλο Σκορπιό. Και ξανά αχ και βαχ.

Θα ναι η τυχερή μου φορά, λέω, δε μπορεί! Θα του δώσει να καταλάβει και θα δω αστράκια. Αλλά πού; Αλεξιπτωτιστής. Ελεύθερη πτώση μόνος του, χωρίς εγώ να κάνω τίποτα. Δεν ξέρω πόσο χαιρόταν πια που με έβλεπε, αλλά δεν πρόλαβα ούτε να τονε πιάσω. Και όντως δεν έκανα τίποτα. Σηκώθηκα και έφυγα με τα φτερά πεσμένα και την Αφροδίτη ανέγγιχτη και τσαντισμένη.

Και μετά ήρθε ο Καρκίνος. Ο γλυκός και τρυφερός κατά πολλούς, Καρκίνος, ο ευαίσθητος. Που μόνο ευαίσθητος δεν ήταν. Δυο χρόνια σχέση, λογικά είχα φάει το κέρατο της αρκούδας και με είχε γραμμένη στα ακριβά του παπούτσια. Αλλά το σεξ, άλλο πράγμα. Δεν περιγραφόταν. Και μαραθώνιος και τεχνική και χημεία και απ' όλα. Κι ας μη το λεγαν τα άστρα ότι ταιριάζουμε. Και μετά λογικεύτηκα και έφυγα.

Και ήρθε ο τρίτος Σκορπιός. Και εγώ πήγα φουλ επίθεση με αυτοπεποίθηση. Και έφαγα τα μούτρα μου. Και πάλι δεν έκανα τίποτα, γιατί κι αυτός ήταν ταινία μικρού μήκους σε διάρκεια και όγκο.

Και κατέληξα στον Ταύρο με ωροσκόπο Παρθένο, που μου λεγαν τα άστρα, είναι σχέση προορισμένη για γάμο. Και ναι θα είναι για γάμο. Όσο για το σεξ, δεν μπορώ να πω, γιατί το τιμάω το στεφάνι μου και δε μιλάω για τα προσωπικά μας...

Το κλου, λοιπόν, είναι, μην έχετε προκαταλήψεις. Ναι, σέβομαι, όσους ασχοολούνται με τους αστερισμούς και εμπιστεύονται τους πλανήτες. Αλλά είμαστε όλοι τόσο μοναδικοί, που είναι δύσκολο να μας βάλεις σε κουτάκια με ταμπέλες. Όσοι διαφορετικοί σύντροφοι και αν περάσουν, τόσες διαφορετικές χημείες θα γευτείς. Οπότε, προσπάθησε, να αφήσεις τον εαυτό σου πραγματικά ελεύθερο να τις γευτεί και μη κρύβεσαι πίσω από δικαιολογίες και φόβους αστρικούς, πλανητικούς, γήινους και φιλικούς. Δοκίμασε, είναι ο μόνος τρόπος να δεις αν κάτι σου ταιριάζει.

Εσύ ποιο νουμεράκι είσαι;

 Είναι γοητευτικός. Πολύ. ίσως και αντικειμενικά όμορφος, όχι όμως απαραίτητα. Η αυτοπεποίθησή του σε καθηλώνει. Ξέρει τι επιρροή έχει στο αδύναμο φύλο και τη χρησιμοποιεί με μεγάλο ταλέντο. Είναι από αυτούς τους άντρες που φωνάζουν σεξ, σε κοιτάει και σε γδύνει...
 Γνωρίζεστε, λοιπόν, και νιώθεις θεά. Σου δείχνει πως τον σαγηνεύεις και το ηθικό σου εκτοξεύεται. Το πρόβλημα είναι ότι κυρίως, σαγηνεύεσαι εσύ από εκείνον. Όταν δε, έρχεται η ώρα που σου ζητάει να βγείτε, πετάς. Είναι τραγικό και το ξέρεις, αλλά νιώθεις τόσο τυχερή που αυτός ο άντρας θέλει να βγει μαζί σου. 
 Το ραντεβού είναι σήμερα. Από χθες, έκανες νύχια και φουλ αποτρίχωση στα πάντα σαν να μην υπάρχει αύριο. Έκατσες μια ώρα μπροστά στη ντουλάπα και όλη μέρα στη δουλειά σκεφτόσουν τι θα βάλεις και αν θα τον ικανοποιήσεις. Έχει υψηλά στάνταρ, βλέπεις. Σκέφτεσαι όλες αυτές που θα έχει βγει μαζί τους και νιώθεις ανταγωνισμό. 
 Ενώ δεν μιλάει για τις κατακτήσεις του, στον αέρα υπάρχει διάχυτο το ότι είναι πολλές. Για κάποιο λόγο περίεργο, μπαίνεις κι εσύ στο τριπάκι ότι δεν πρέπει να είσαι μια από τις πολλές. Κια γιατί να είσαι άλλωστε; Μια χαρά κορίτσαρος, έξυπνη, με χιούμορ και καλλιέργεια. Θα τον κάνεις να σε ερωτευτεί από το πρώτο χαμόγελο. 
 Τον κοιτάς κατάματα την ώρα που μιλάει και σκέφτεσαι πώς θα ήταν να σε φιλάει. Και όταν πια όντως σε φιλάει, μυρμηγκιάζεις ολόκληρη. Έχει ένα μαγνήτη πάνω του και δεν μπορείς να ξεφύγεις. Είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου πως δεν θα κάνετε σεξ από το πρώτο ραντεβού, αλλά άντε να αντισταθείς. Τα σκασες και καλά για το μπικίνι.. 
 Κι όμως, είναι κύριος και δεν ζητάει παραπάνω πράγματα. Σε όλο το ραντεβού, έχεις ενθουσιαστεί με το τι νιώθεις και έχεις ξεχάσει να προσέξεις αν και εκείνος εμφανίζει παρόμοια σημάδια. Σε θέλει όντως και το δείχνει; Ή απλά απολαμβάνει άλλη μια κατάκτηση; Μάλλον είναι Σκορπιός, αλλά δεν παίρνω και όρκο. 
 Και έρχεται το σεξ. Και είναι κακό. Πολύ κακό. Και δεν θες να το παραδεχτείς. Μόνο 2 λεπτά; Να μην ξέρει τι να πιάσει και τι να αφήσει; Να είναι κάφρος; Κι όμως! Κι εκεί αρχίζεις και βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι, ξενερωμένο μάτι. 
 Ρε μήπως απλά με δούλευε; Ρε μήπως απλά μου φερόταν λες και κάνει οντισιόν σε πιθανή σεξουαλική παρτενέρ και εγώ δε πήρα πρέφα γιατί χάζευα τα μανικετόκουμπα; Και ναι. Ήσουν κι εσύ ακόμα ένα νούμερο στη σειρά από αυτές που θα κατακτήσει. Μην αναρωτιέσαι, λοιπόν, γιατί τέτοιο κελεπούρι δεν είναι καπαρωμένο και γιατί δεν είχε πρόσφατα σχέση. 
 Όλοι, όσο πιο ερωτεύσιμοι το παίζουν, και όσο πιο περίτεχνα ξέρουν να μιλούν και να φέρονται, είναι γιατί αναγκάζονται να εξασκήσουν τα ραντεβουδιακά τους ταλέντα. Γιατί μετά, τζίφος. Δεν υπάρχει τίποτε παραπέρα. Μην νιώθεις, λοιπόν, χρησιμοποιημένη, αλλά ανακουφισμένη. Μια εμπειρία ήταν κι αυτή και πέρασε και πάει.
 Γι' αυτό η στυμβουλή της ημέρας είναι: Να ερωτεύεστε ειλικρινή μάτια, αυθόρμητα χαμόγελα, αμήχανες στιγμές, άνταφλες κινήσεις, ερωτευμένους αναστεναγμούς. Αυτά αξίζουν σε έναν άντρα και αυτά θα μείνουν μόλις περάσει το λούστρο του πρώτου ραντεβού. Το αμοιβαίο ενδιαφέρον πάντα ανταμίβει πιο γενναιόδωρα.

Κάτι να σας ζεστάνει

 Ξέρω, μιλάω συνέχεια για σεξ, σχέσεις και ραντεβού. Και καλά αυτές που είναι σε σχέση και έχουν προβλήματα ή αυτές που είναι μόνες. Είστε κι εσείς οι άλλες που τον έχετε (τον άντρα) σπίτι και είστε αρκετά fabulous, για να ασχοληθείτε με προβλήματα και μανούρες. Γι' αυτό πάρτε μια γαλλική συνταγή για κρεμμυδόσουπα γκρατινέ γιατί ο έρωτας περνάει από το στομάχι και πρέπει να το παίξετε και λίγο σοφιστικέ με γαλλική κουζίνα. Όσοι είστε μόνοι, βέβαια, ακόμα καλύτερα, μαγειρέψτε για σας.
 Η γαλλική κουζίνα, δε θα πω ψέματα, είναι δύσκολη. Πολύ. Και βαριά. Βούτυρο, κρέατα, κρέμα γάλακτος και τυριά. Συνταγές για να σου ανέβει η χοληστερίνη, αλλά και να νιώσεις άχρηστη μαγείρισσα. Βρήκα όμως, αυτή την πεντανόστιμη σουπίτσα που είναι εύκολη και γρήγορη και πάνω απ' όλα νόστιμη!

Υλικά:
3 κ.σ. βούτυρο (κατά προτίμηση ζωικό)
4 μέτρια κρεμμύδια
1 φλ. κόκκινο κρασί
1 λτρ. ζωμό βοδινού
αλάτι, πιπέρι
φρυγανισμένη μπαγκέτα
παρμεζάνα

Εκτέλεση:

Καθαρίζετε καλά τα κρεμμυδάκια και τα κόβετε σε ροδέλες. 

Βάζετε το βούτυρο σε μια κατσαρόλα να κάψει και σωτάρετε τα κρεμμύδια, ώσπου να φύγουν τα υγρά τους και να ασπρίσουν. 

Πριν καραμελώσουν τα κρεμμύδια, σβήνετε με το κρασί και προσθέτετε το ζωμό (σε 1 λτρ βραστό νερό, βάζετε 2 κύβους ζωμού), αλάτι και πιπέρι. 

Το αφήνετε να βράσει για 15' και αφαιρείτε τα περισσότερα κρεμμύδια από τη σούπα. Αφήνετε άλλα 15' να σιγοβράζει και μοιράζετε τη σούπα σε πυρίμαχα μπολ (πήλινα γιουβετσάκια).

Έχετε προθερμάνει το φούρνο στους 200. Βάζετε πάνω στη σούπα από 2 φετούλες μπαγκέτας φρυγανισμένης (για να μην παπαριάσει) και αρκετή παρμεζάνα και βάζετε τα μπολ στο γκριλ για 5' για να λιώσει το τυράκι και να πάρει χρώμα (το περίφημο γκρατινάρισμα). Σερβίρετε και απολαβάνετε! 

Η Σωτηρία και οι 300: rendez - vous με τα social media

Στην διάρκεια της έρευνας για τον οδηγό 1ου ραντεβού, αναγκάστηκα να βγω με αρκετούς άντρες μέσω των σόσιαλ μίντια. Οι 2 κατέληξαν μακροχρόνιες σχέσεις. Οι υπόλοιποι, αστεία περιστατικά. Απ' όλα είχε ο μπαξές.
Αρχικά το hi5, με έναν απίστευτα φωτογενή τύπο που έλεγες είναι μοντέλο μόλις έβλεπες τις φωτογραφίες του. Δευτέρα Λυκείου, νομίζω ήμουνα και κλείσαμε ραντεβού, μετά το σχολείο, να έρθει να με πάρει από εκεί. Ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν θεός. Απορούσα λίγο που δεν είναι καπαρωμένος ή δεν κοιτάει αντάξιες θεές, αλλά το παρέβλεψα. Μου στέλνει μήνυμα στο κινητό πως έφτασε, κοιτώ από το παράθυρο της τάξης και με περίμενε έξω. Κακή εντύπωση το πορτοκαλί πουλόβερ, αλλά επειδή ήξερα τον κοιλιακό - σουντόκου από κάτω, το έκανα γαργάρα.
Με το κουδούνι κατέβηκα και πήγα κοντά. Κοντός φαινόταν από μακριά, αλλά αυτό δεν είχε όρια. Ρατσίστρια δεν είμαι, προς Θεού. Αλλά φανταστείτε πως του ριχνα κανά δυο πόντους και μιλάμε πως είμαι στο ύψος της Kylie Minogue. Είπα να το παραβλέψω κι αυτό για τον κοιλιακό και το άφτερ-σιδεράκια-χαμόγελο. Αλλά το τέλος δεν άργησε να έρθει, μόλις μου είπε καλημέρα, Σωτηρία. Και το είπε ψευδά, πολύ ψευδά. Και επιμένω, ρατσίστρια δεν είμαι. Αλλά, βρε μάνα μου, το ονοματεπώνυμό μου, πολύ Σ μέσα...
Μετά ήρθε το facebook. Από εκεί βγήκα με αρκετούς. Όλοι να ξέρετε, είναι πολύ πιο χάλια από κοντά από ότι στις φωτογραφίες. Τραβάνε 300 κλικ και ανεβάζουν τα 2 που δε τους μοιάζουν καν. Το facebook, με κατέστρεψε πραγματικά. Ναυαγοσώστης που μιλούσε επί 3 ώρες για την φανταστική πρώην του. Ένας τύπος που το παιζε ηθοποιός και σέξυ γκομενάκι και στο προκείμενο, τζούφιος. Ένας άλλος (με τραβάνε οι πολύ κοντοί) που ήταν ντυμένος φωσφοριζέ, ως και το δόντι έλαμπε το βράδυ και με πήγε να με χορέψει σκυλάδικα. Πολλά, ωραία φρουτάκια, κανένα για δάγκωμα!
Και φυσικά ήρθε και το twitter. Ένας όλος κι όλος και μου φτασε. Εγώ σε φάση, μετά από χωρισμό. Εκεί που θες να την κάνεις την πουτανιά σου, αλλά και κάπου μέσα σου θες μια αγκαλιά, ρε αδερφέ. Ο τύπος προμηνειόταν πολύ καλός, δεκάδες χιλιάδες φόλοουερς, όμορφα γονίδια, καλό χιούμορ, στυλ και φαινομενικά υψηλό i.q.
Φυσικά, από κοντά όπως πολύ κλασσικά δεν έκατσε καν να ασχοληθεί με το τι προσωπικότητα είχε μπροστά του. Ένιωσα σαν μια από τις πολλαπλές οντισιόν για πιθανή σεξουαλική παρτενέρ. Σαν απλά να τσέκαρε, θα του κάτσω εύκολα ή να μην ασχοληθεί κιόλας;
Και σας πληροφορώ, όσο και αν θες απλά να το παίξεις sex and the city, κάποιες φορές την πατάς. Και εκεί λες, να συνεχίσω να το παίζω είδωλο, να του κάτσω, να εντυπωσιαστεί με τα ταλέντα μου και να γυρνάω εγώ σπίτι και να καταθλίβομαι με Μπρίτζετ Τζόουνς; Ή τελικά να τον γράψω και να μην ξανασχοληθώ, αφού βλέπω το ανώφελο;
Το συμπέρασμα; Απενεχοποιήστε τα σόσιαλ μίντια. Δεν ξέρεις ποτέ τι είναι στην άλλη άκρη. Πόσο όντως καλός ή πόσο μάπα είναι ο άλλος και φυσικά η χημεία από κοντά είναι τόσο διαφορετική, από όσο μέσω του υπολογιστή! Για μένα, μετά από τόσα φρούτα, λέω βγείτε και από εκεί. Ο έρωτας δεν παραγγέλνεται και ποτέ δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει!
Παραμονή Πρωτοχρονιάς το μόνο που παραπέμπω είναι: ερωτευθείτε! Και σε κακό να σας βγει, έστω αυτό το λίγο που πετάς στα σύννεφα δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη αίσθηση!

xxx
Soti

Και μετά;

Όσοι γράφουν θα με καταλάβουν. Όσοι τουλάχιστον γράφουν για εκείνους και όχι για συμβόλαιο. Όταν είσαι καλά, δεν έχεις έμπνευση. Για να γράψω, σημαίνει πως είμαι είτε πολύ καλά, είτε πολύ σκατά. Τώρα πραγματικά δεν ξέρω τι από τα δύο είμαι. Έχετε νιώσει ποτέ να φτάνετε σε ένα τέλμα και να έρχεται ένα αεράκι ζωής και να μην ξέρετε τι από τα δύο έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο πάνω σας;
Στις σχέσεις μου, τις μακροχρόνιες τονίζω, υπήρχε πάντα μια καθοριστική στιγμή που έλεγα μέσα μου "και τώρα τι;". Για να σας προλάβω, δεν περίμενα μονόπετρο και πρόταση γάμου. Όταν ξεκινάει μια επαφή με έναν εν γένει σύντροφο, όλα είναι σε μεγέθυνση. Ο έρωτας, τα καρδιοχτύπια, τα φιλιά, οι σκέψεις, τα όνειρα. Και μετά έρχεται η εκπλήρωση. Η εκτόνωση όλων αυτών και η έκφρασή τους στο άλλο άτομο.
Το ζευγάρι, στα μέλια του που λέει και η μάνα μου, δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά τους δυο τους. Φιλιέσαι και χάνεται λες το περιβάλλον γύρω σου. Βουΐζουνε τα αυτιά σου και ανακατεύεσαι. Και μετά έρχεται η σχέση. Τα κοινά όνειρα, οι κοινές σκέψεις. Γίνεται επίσημο. Και γνωρίζεις το περιβάλλον του, ίσως και τη μάνα του. Ξέρεις πως είναι νευριασμένος, πως είναι αγχωμένος και πώς όταν κατουριέται και δεν κρατιέται. Και είναι όλο τόσο συναρπαστικό και η σκέψη του να τον χάσεις, επώδυνη.
Και μετά έρχεται η ησυχία. Πολλή ησυχία. Κάθεστε με τις ώρες στον ίδιο χώρο και δεν μιλάτε. Συνυπάρχετε αρμονικά, αλλά δεν υπάρχετε ο ένας για τον άλλον. Και την αγαπώ αυτή τη φάση. Ναι, είμαι εγώ που βγήκα 300 πρώτα ραντεβού σε 2 μήνες, αλλά όσο κι αν δεν το πιστεύετε δε μου αρέσει η φάση του γνωρίζειν, αλλά η μετά περίοδος. Κάπου εκεί, λοιπόν, περνά και η πρώτη κάψα και έχεις μάθει πια πώς κάνει ο άλλος έρωτα, πώς θα σε φιλήσει, πώς θα σε αγγίξει. Και είναι βολικό, ήσυχο, ασφαλές.
Αλλά, δεν είναι συναρπαστικό πια. Δεν ανεβάζεις παλμούς. Και εκεί εγώ σκέφτομαι "και τώρα τι;". Μήπως εκεί έξω, υπάρχει κάποιος που θα καταφέρει να με εξιτάρει για πάντα; Μήπως αυτό που λένε όλοι για πάντα, σημαίνει αυτό; Και φεύγω. Και βρίσκω δικαιολογίες. Και αναζητώ ξανά μανά από την αρχή, αυτόν που θα τρέχουμε μαζί στα ηλιοβασιλέματα.
Και φυσικά, έχει και αυτός την ίδια κατάληξη. Και έρχομαι στη φάση, που πολύ οδυνηρά προσπαθώ να δώσω στον εαυτό μου να καταλάβει, πως το για πάντα, δεν σημαίνει για πάντα καρδιοχτύπια και ιδρωμένες παλάμες. Δεν σημαίνει για πάντα, έξαψη. Και κατευνάζομαι. Και νιώθω πως χάνω τον ρομαντισμό μου.
Γιατί είμαι αθεράπευτα ρομαντική. Αγαπώ το να είμαι ερωτευμένη, με κάποιον, με κάτι, με μια ιδέα. Και δεν μπορώ να αποχωριστώ την σκέψη πως θέλω να είμαι συνέχεια ερωτευμένη. Συζητώντας το αυτό, άκουσα πολλά. Πως πρέπει ίσως να βρω κάποιον που μαζί του θα ζήσω το παραμύθι μου. Πως πρέπει να ωριμάσω και να συμβιβαστώ.
Το συζήτησα, όμως, και με κάποιον που μοιάζουμε πολύ και ξέρω πως κατάφερε να ξεπεράσει την κοινή μας αυτή φοβία. Και μου είπε πως έρχεται η στιγμή που ξέρεις πια πως όσο δυνατός και να είναι ο έρωτας στην αρχή, θα περάσει. Και τι κάνεις, ρώτησα. Σταματάς να τον ψάχνεις, και κοιτάς άλλες αξίες. Αλλά κυρίως, πρέπει να έρθει σε σένα η στιγμή αυτή που μέσα σου θα είσαι καλά με το να θυσιάσεις τον έρωτα.
Και τώρα, λοιπόν, απλά αναρωτιέμαι. Πότε έρχεται αυτή η στιιγμή που αξίζει να θυσιάσεις τον έρωτα για κάτι λιγότερο;