Όλοι έχουμε βγει με ανθρώπους που τελικά δεν ταιριάξαμε. Δεν ήταν καλή η χημεία, δεν ήταν καλό το φιλί, δεν ήταν καλό το αυτοκίνητο, ήταν μικρό το πορτοφόλι του ή τα βυζιά της. Υπάρχουν, όμως, και κάποια πράγματα που όπως και να το κάνεις, θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Η ευγένεια, οι έστω κόσμιοι τρόποι. Περισσότερο, βέβαια, για μένα τουλάχιστον, έχει σημασία η υγιεινή.
Ελπίζω οι περισσότεροι από εσάς μόλις διαβάσετε υγιεινή να σκεφτείτε, αρώματα, κρέμες σώματος, να πλύνω δόντια, να φάω και μια τσίχλα. Αυτό, όμως, θα ήταν το προφανές. Ούσα μια μαγευτική μούσα του θείου Μέρφυ, σαφώς και έχω χειρότερο βίωμα να μοιραστώ μαζί σας. Και δυστυχώς όχι ένα, αλλά πολλά.
Υπήρχαν αυτοί που ήρθαν και μύριζε το στόμα τους. Εντάξει λες. Υπήρξε αυτός που ήρθε μεσημέρι για φαγητό και μύριζε αλκοόλ. Ε, νιάτα λες, βράζει το αίμα τους, ήρθε κατευθείαν από τη βραδινή έξοδο. Υπήρξε αυτός που για να έρθει γρήγορα γιατί είχε αργήσει, έκανε τροχάδην και όσο να το πεις, ένα αποσμητικούλι το χρειαζότανε. Υπήρξαν, όμως, και τρία φρουτάκια, πιο ζουμερά από τα υπόλοιπα.
Καλοκαίρι του 2010, έχουμε ραντεβού στο Καλαμάκι. Με περιμένει στον κήπο του μαγαζιού. Χώρος ανοιχτός να τονίσω. Κάθομαι δίπλα του και μου ρχεται μια ευωδία περίεργη. Κάνω ένα αμήχανο αστείο, για κήπους, αδέσποτα σκυλιά και ακαθαρσίες. Δε γέλασε. Έρχεται η σερβιτόρα και με το που πλησιάζει, γουρλώνει τα μάτια. Ε λέω, δεν είμαι μόνο εγώ. Πες μου ότι δε βρωμάει αυτός έτσι. Ότι από αλλού έρχεται. Σηκώνομαι να πάω στο μπάνιο, απομακρύνομαι και η βρώμα φεύγει. Επιστρέφω και ήταν εκεί. Μαζί του. Ακαθαρσίες σκύλου, chanel No shit. Έπιασα το κινητό από την τσάντα, το κολλησα στο αυτί μου και όλως περιέργως είχα μια οικογενειακή επείγουσα δουλειά. Έφυγα πριν καν έρθει το ποτό.
Το ίδιο καλοκαίρι, με άλλο νουμεράκι, κλείνουμε ραντεβού σε μεγάλο γνωστό μαγαζί της Παραλιακής, στη Γλυφάδα, να πιούμε ένα ποτό by the pool, βρε παιδί μου, γιατί ήμασταν και πολύ κουλ. Εμφανίζομαι αιθέρια μέσα στα λινά μου, τον βρίσκω στο ημίφως, πάνω στο ξύλινο μονοπατάκι. Λευκό παντελόνι και σιέλ πόλο, λέω εδώ είμαστε.Το όμορφο ξανθό μαλλί του γυάλιζε και το μάτι μου δεν κατέβηκε πιο κάτω από το πράσινο μάτι. Ώσπου σήκωσε το πόδι, πριν με δει να έρχομαι. Και το έβαλε πάνω στο ξύλινο κάγκελο. Και φόραγε παντόφλα. Και λέω εντάξει, μοντέρνο παλικάρι, μη το κακολογήσεις, έτσι έρχονται αυτοί οι Γλυφαδιώτες. Ώσπου, άπλωσε το χέρι στο πόδι. Όχι για να φτιάξει την παντόφλα. Αλλά για να χώσει το δάχτυλο, ανάμεσα στα δάχτυλα του ποδιού. Και πολύ διακριτικά να το φέρει στη γαλλική μύτη του, να το σνιφάρει. Έκανα μεταβολή και δεν σήκωσα ποτέ ξανά το κινητό μου.
Μετά από κάποιους μήνες, και αφού είχα καεί από αυτούς τους δύο, η υγιεινή ήταν βασικό στοιχείο που προσπαθούσα να εξακριβώσω πριν κλείσω ραντεβού. Αυτό, όμως, δεν γίνεται και στα λατρεμένα τυφλά ραντεβού. Μου τον συστήνει ο φίλος της κολλητής μου. Λέω, εντάξει, για πόσο πέταμα να με έχει; Μάλλον για πολύ, χωματερή μια κι έξω. Ζητάω φωτογραφία, με χαλάει λίγο ένα στραβό δόντι (μιλάμε για θεόστραβο, πίσω από το ένα ήταν κρυμμένο το άλλο και έλεγες ότι έχει τρύπα εκεί), αλλά έγώ που είμαι πολύ ρομαντική, είπα αν είναι ο άντρας της ζωής μου, θα του πληρώσω έναν ορθοδοντικό, ρε αδερφέ. Συμφωνώ και ανταλάσσουμε κινητά.
Με παίρνει τηλέφωνο και κλείνουμε ραντεβού, για μετά από τρεις μέρες. Βαθιά, ωραία φωνή, δεν ήταν και ψευδός, παρόλο το τρακαρισμένο δόντι. Λέω, καλοί οιωνοί. Μετά από δυο μέρες, με παίρνει ξανά τηλέφωνο να με ρωτήσει αν ισχύει για την επόμενη το ραντεβού. Λέω, πω πω, τι τυπικός και κύριος, να επιβεβαιώσει κιόλας. Του λέω, σαφώς και ισχύει. Ωραία, μου λέει, για να κάνω μπανάκι. Ναι, έτσι όπως το διαβάζεις. Για να κάνω μπανάκι. Είχα καλή διαθέση και ρώτησα τι εννοεί, πως δεν κατάλαβα. Μου εξήγησε, λοιπόν, ο άνθρωπος. Να, για να μπω να κάνω μπανάκι τώρα, να μαι φρέσκος αύριο. Σήμερα για αύριο. Σήμερα ΓΙΑ αύριο. Πότε, δηλαδή, είχε κάνει μπάνιο τελευταία φορά; Και το λες;
Το λες, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι πως οι υπόλοιποι άνθρωποι κάνουν μπάνιο όχι μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα. Και δεν ντρέπεσαι, λοιπόν, να το δηλώσεις. Δεν βγήκα σαφώς ποτέ. Και δεν δέχτηκα κανένα άλλο τυφλό ραντεβού από τον ίδιο φίλο, γιατί μόνο ως σαμποτάζ μπορούσα να δεχτώ το στραπάτσο τούτο. Τουλάχιστον, πρόλαβα και το έμαθα από το τηλέφωνο, πριν απολαύσω τη φρεσκάδα από κοντά.
Η συμβουλή της ημέρας. Κάντε μπάνιο και τριφτείτε. Παντού. Και πίσω από τα αυτάκια. Και μετά πλύντε δόντια. Κι ας μη φοράτε πόλο μπλούζα και άρωμα γαλλικό. Θα σας εκτιμήσουμε περισσότερο αν δεν έχετε μαύρο νύχι, παρά αν οδηγείτε Μερσεντές. Εξάλλου, δε θα κάνεις σεξ με το λεβιέ των ταχυτήτων. Τον δικό σου λοιπόν λεβιέ, κράτα τον έστω καθαρό. Ευχαριστώ.
