Από πρίγκιπας, βάτραχος

Από μικρή, ήμουν κυνική και ρεαλίστρια. Δεν ξέρω αν φταίει, το ότι δεν έβλεπα τις πριγκίπισσες της Disney, ότι έχω μεγάλο αδερφό που δεν άφησε περιθώρια για παραμύθια στο μυαλό μου, ή ότι η μαμά μου έλεγε πάντα ότι πρίγκιπες δεν υπάρχουν, ας κοιτάξω τον πατέρα μου, που έχει και τη μύτη μου.
Δεν μεγάλωσα, λοιπόν, με την ψευδαίσθηση ότι θα σπουδάσω και στα 26 μου (ούτε στο ράφι, ούτε μικροπαντρεμένη), θα μου κάνει πρόταση γάμου ο άντρας των ονείρων μου, ενώ τρώμε σε πανάκριβο εστιατόριο και θα πετάξει μπρος στα μάτια μου το παγόβουνο από τον Τιτανικό, δεμένο με πλατίνα. Έλεγα, λοιπόν, ότι θα βρω έναν άντρα με χιούμορ, έξυπνο, σταθερό, που δίπλα του να νιώθω ασφάλεια, να με αγαπάει και να με προσέχει, να με έχει κορώνα στο κεφάλι του και ας τσακωνόμαστε.
Μετά από τρεις άτυχες σχέσεις και μόλις στα 20 μου, πίστευα ότι πια όλοι μου οι μύθοι είχαν πέσει και δεν είχα να φοβάμαι ότι θα ανακαλύψω πλέον τίποτα περίεργο από κάποιον άντρα, και χωρίς φυσικά να εννοώ ότι μπορεί να πέσω σε κανέναν ψυχανώμαλο που να με δέρνει και να με βγάζει στο κλαρί. Κρατιόμουν πάντοτε σε φυσιολογικά πλαίσια και συνθήκες. 
Κι ενώ, λοιπόν, διατυμπάνιζα πως ο αδερφός μου, αλλά και οι πρώην μου έχουν κάνει όλα τα άκομψα μπροστά μου (ρεψίματα, πριτς πριτς κ.α.), ήρθε στη ζωή μου η Ευρώπη. Όχι, πείτε μου ειλικρινά, αν βλέπατε 2 χρόνια σχεδόν καθημερινά ένα Γάλλο, ψηλό, μελαχρινό, με φανταστικό παλτό (το χειμώνα), με χιούμορ και ρομαντισμό (μου τραγουδούσε και άφηνε τα ρέστα), και σας ζητούσε να βγείτε, δεν θα ανέβαιναν άθελά σας μύθοι στο μυαλό σας;
Έτσι χτίστηκαν και στο δικό μου μυαλό ξανά. Τη μέρα που μιλήσαμε πραγματικά (και όχι γεια σας, αντίο σας), μου είπε και να βρεθούμε για ποτό. Ήρθε με το τέλειο παλτό και κάτι βρώμικα converse που δεν πρόσεξα προς στιγμήν και παράγγειλε κρασί και για τους δυο μας. Σε άλλη περίπτωση θα τον έλεγα φαλοκράτη και πως δεν μου αφήνει το περιθώριο να διαλέξω ότι θέλω, σαν σύγχρονη δυναμική Cosmopolitan γυναίκα. Αλλά δεν σκέφτηκα αυτό, αλλά, πως είναι πολύ αντρικό και ρομαντικό. Άσε πια όταν μου είπε πως είναι Ταύρος και είμαι κι εγώ, άρα ταιριάζουμε! Και ναι, όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε πως με φίλησε και βούιξαν τα αυτιά μου και ζαλίστηκα, και ερωτεύτηκα. Και συγκατοικήσαμε στους δυόμισι μήνες γνωριμίας, ως είθισται με έναν Ευρωπαίο ρομαντικό.
Ένα θα σας πω. Είναι ακριβώς ίδιος με τον αδερφό μου και όλους σας τους πρώην, νυν και μελλοντικούς Έλληνες γκόμενους. Με μια διαφορά από τους δικούς μου πρώην, δεν είναι μαλάκας. Και ναι, δεν τραβάει την καρέκλα μου για να κάτσω, ούτε πίνει κρασί και βλέπει ασπρόμαυρες ταινίες. Μου τραγουδάει που και που γαλλικά τραγούδια για να με ξυπνήσει και ευτυχώς το χιούμορ είναι διεθνές φαινόμενο. Όταν τον είπα βάτραχο, μου είπε ότι τουλάχιστον είναι βάτραχος με γαλλική προφορά.
Ναι. Δεν είναι πρίγκιπας, δε φοράει φουφούλα και φτερό στο κεφάλι, αλλά τον αγαπώ. Μην ψάχνετε για πρίγκιπα, αλλά για βατράχους που να αξίζουν.

Θες να φοράς μόνο άσχημες κάλτσες και μεγάλα βρακιά

Γνωρίζεις κάποιον. Είσαι καιρό μόνη σου ή μόλις χώρισες. Και στις δύο περιπτώσεις θα σου φανεί ιδανικός, αν είσαι κλασικά κουλή γυναίκα. Θα πεις ότι βρήκες επιτέλους έναν σύντροφο, ή στην άλλη περίπτωση, ότι η ζωή δε τελειώνει μετά από κάθε μαλάκα πρώην. Θα είναι και όμορφος και έξυπνος και καλό παιδί και με χιούμορ. Θα φοράει και ωραία παπούτσια. Θα μοιάζει και λίγο στο μπαμπά σου (θα είναι σταθερός και τίμιος, όχι με κοιλιά και καράφλα.)
Θα τον γνωρίσεις, λοιπόν, και θα βγεις και ραντεβού. Και θα πας και για ποτό. Και θα πας και για φαΐ. Θα πληρώσει εκείνος, θα σου πει ότι είσαι και όμορφη και θα σε φιλήσει. Και θα είναι το πιο όμορφο και παραμυθένιο φιλί μετά από τόσο καιρό ρουτίνας και απραξίας. Θα βουίξουν τα αυτιά σου, θα ζαλιστείς και λίγο. Και να που κάνατε και σχέση. Και αφού είστε και καιρό μαζί, ε να μη συγκατοικήσετε; Αφού αγαπιέστε, αφού θέλετε να ξυπνάτε και να κοιμάστε μαζί. Αφού θα του ζεσταίνεις κρουασανάκια το πρωί και θα βλέπετε μαζί ασπρόμαυρες ταινίες. Θα φέρνει μη σου πω και λουλούδια φρέσκα στο σπίτι, να γεμίζετε τα βάζα και να ευωδιάζουν τα δωμάτια.
Και μετά από τρεις-τέσσερις μήνες, το σπίτι φτιάχτηκε. Πήρες και κουρτίνες και χαλιά. Φάγατε και πρωινό και κοιμηθήκατε αγκαλιά. Του ετοίμασες δείπνο με κρασί και σου έφερε γλυκά. Σου έκανε μασάζ πριν κοιμηθείς και του έφερνες καφέ στο σαλόνι.
Και μετά από ακόμη λίγο, ξύπνησες. Και τη μέρα εκείνη  που ξύπνησες, κοιμηθήκατε αγκαλιά μόνο καμιά ώρα το πρωί, αλλά και πάλι ξύπνησες πιασμένη. Και καφέ παραγγείλατε στη δουλειά, και σάντουιτς. Δεν τρώτε πρωινό στο σπίτι. Τσακωθήκατε ποιος θα μπει πρώτος στο μπάνιο και γιατί δεν έχει ζεστό νερό. Κατεβήκατε στην είσοδο και βρήκατε το λογαριασμό του τηλεφώνου. Τον άνοιξε αδιάφορα και σου είπε πόσο είναι το μισό. Πήγες στη δουλειά με λεωφορείο, γαιτί για κάποιο λόγο πλέον δεν είναι στο δρόμο του η δουλειά σου και θα αργήσει.
Στη δουλειά δεν τον σκέφτηκες και δεν έγραφες στίχους στα post it, ούτε του έστειλες μήνυμα ότι τον αγαπάς στο διάλειμμα. Νομίζω, όμως, κάποια στιγμή μιλήσατε να δείτε ποιος θα πάει το κοστούμι στο καθαριστήριο. Και μετά γύρισες σπίτι με το λεωφορείο, γιατί ήταν κουρασμένος όλη μέρα στη δουλειά.
Μπήκες στο σπίτι, άφησες τα κλειδιά και την τσάντα, έβγαλες το παλτό και γκρίνιαξες που περπατάει με τα παπούτσια στα χαλιά. Πρέπει να μαγειρέψεις να φάτε. Τρώτε μπροστά στην τηλεόραση, χωρίς κιόλας να βλέπετε κάτι συγκεκριμένο. Κανένα σχόλιο για το φαγητό. Σε ρωτάει αν θα έρθεις να κοιμηθείς, γιατί είναι κουρασμένος και θέλει να κλείσεις τα φώτα. Κλείνεις τα φώτα και πας στο δωμάτιο. Γδύνεσαι και κάνει κρύο. Βλέπεις με την κρίση δεν ανάβουν και τα καλοριφέρ. Φοράς ένα κολάν, μπλούζα, ζακέτα και κάτι πορτοκαλί κάλτσες με το μαρσουπιλαμί. Βλέπετε βλακείες στο laptop και κοιμάστε ο καθένας στη μεριά του.
Δεν μπορείς, όμως, να κοιμηθείς και σκέφτεσαι αν πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να μη κοιμάσαι με αυτές τις κάλτσες, αλλά με σατέν νυχτικό. Ε, ναι, πρέπει, μωρή, αν θες να κρατήσεις άντρα!! Αλλά δεν κάνει κρύο; Κάνει. Ε, και θα κρυώνω; Ναι, θα κρυώνεις.
Αυτό θα θέλες να κάνει και αυτός. Και εκεί ανακαλύπτεις ότι ξύπνησες παραπάνω. Και εκεί, υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Αυτός αν συνεχίσεις να φοράς την κάλτσα την πορτοκαλί και το βρακί της γιαγιάς σου, θα φύγει. Και θα είναι αυτός ο άντρας, που αν θες να τον κρατήσεις πρέπει να βάλεις το κόκκινο νυχτικό.
Υπάρχει και η περίπτωση να μείνει για πάντα και ας ξυρίζεσαι κάθε 10 μέρες. Και για μένα, μόνο για αυτό τον άντρα ΠΡΕΠΕΙ και επιβάλλεται να βάλεις το κόκκινο νυχτικό και να ξυρίζεσαι κάθε 2 ώρες και όχι για τον άλλον.

Κάτι μαγειρεύω...

Με έχουν πιάσει ανησυχίες τελευταία.. Θες να είναι η δουλειά, που δεν είναι και η dream job; Θες να είναι ο μισθός που είναι ίσος με ένα ενοίκιο σπιτιού; Όλο σκέφτομαι, σκέφτομαι και όπως λέει και ο φίλος μου, δεν είναι καλό αυτό για μένα γιατί καταλήγουμε σε άσχημα ξεμπερδέματα...!
Η πιο κοντινή μου φίλη, εκτός το ότι εκτελεί χρέη ψυχολόγου-μαμάς-στυλίστριας-παιδί για όλες τις δουλειές, για μένη, είναι επίσης γλυκιά, δημιουργική, αλλά συνάμα δυναμική, ισχυρογνώμον και καλή σε αυτό που κάνει. Σπούδασε σχέδιο μόδας. Όχι γιατί είναι ψωνάρα, όχι γιατί θέλει να ντύσει τη Madonna και τον Obama, όχι για να κάνει τερατουργήματα ονομάζοντάς τα τέχνη και να μη φοριούνται πουθενά, αλλά γιατί αγαπάει τα ρούχα. Την ιστορία τους, το συνδυασμό τους, μα πάνω από όλα την υλοποίησή τους. Αγαπάει τις υφές, τα υφάσματα, τις ραφές, τις φόδρες, τα κουμπιά, τις μανσέτες, τις πένσες, τα στριφώματα. Και αυτό της δίνει έμπνευση..
Εγώ αγαπάω εκείνη, αλλά και την συγγραφή.. Αγαπάω τη μόδα, την ιστορία της, την εξέλιξή της, τη μορφοποίηση από την πασαρέλα ως το δρόμο, τα trends, την αγορά, τον κόσμο, το πηγαίο στιλ, το class που αποπνέουν κάποια ρούχα, τη διάθεση και τα συναισθήματα που εκφράζουν.
Ήρθε ο καιρός, λοιπόν, για δύο εικοσάχρονες τεμπέλες, να σηκωθούν επάνω, να πιάσουν βελόνες και κλωστές, στιλό και χαρτιά, φωτογραφικές μηχανές και laptop και να οργώσουν το δρόμο, την αγορά και τα μαγαζιά και να ενώσουν τις δυνάμεις τους και την αγάπη τους σε ένα blog (ή ίσως και κάτι παραπάνω;), για να μεταδώσουν απλά και μόνο αυτό που νιώθουν, ξέρουν και τους αρέσει. ;)

Coming soon on your screens...
                                         xoxo