Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Θες να φοράς μόνο άσχημες κάλτσες και μεγάλα βρακιά

Γνωρίζεις κάποιον. Είσαι καιρό μόνη σου ή μόλις χώρισες. Και στις δύο περιπτώσεις θα σου φανεί ιδανικός, αν είσαι κλασικά κουλή γυναίκα. Θα πεις ότι βρήκες επιτέλους έναν σύντροφο, ή στην άλλη περίπτωση, ότι η ζωή δε τελειώνει μετά από κάθε μαλάκα πρώην. Θα είναι και όμορφος και έξυπνος και καλό παιδί και με χιούμορ. Θα φοράει και ωραία παπούτσια. Θα μοιάζει και λίγο στο μπαμπά σου (θα είναι σταθερός και τίμιος, όχι με κοιλιά και καράφλα.)
Θα τον γνωρίσεις, λοιπόν, και θα βγεις και ραντεβού. Και θα πας και για ποτό. Και θα πας και για φαΐ. Θα πληρώσει εκείνος, θα σου πει ότι είσαι και όμορφη και θα σε φιλήσει. Και θα είναι το πιο όμορφο και παραμυθένιο φιλί μετά από τόσο καιρό ρουτίνας και απραξίας. Θα βουίξουν τα αυτιά σου, θα ζαλιστείς και λίγο. Και να που κάνατε και σχέση. Και αφού είστε και καιρό μαζί, ε να μη συγκατοικήσετε; Αφού αγαπιέστε, αφού θέλετε να ξυπνάτε και να κοιμάστε μαζί. Αφού θα του ζεσταίνεις κρουασανάκια το πρωί και θα βλέπετε μαζί ασπρόμαυρες ταινίες. Θα φέρνει μη σου πω και λουλούδια φρέσκα στο σπίτι, να γεμίζετε τα βάζα και να ευωδιάζουν τα δωμάτια.
Και μετά από τρεις-τέσσερις μήνες, το σπίτι φτιάχτηκε. Πήρες και κουρτίνες και χαλιά. Φάγατε και πρωινό και κοιμηθήκατε αγκαλιά. Του ετοίμασες δείπνο με κρασί και σου έφερε γλυκά. Σου έκανε μασάζ πριν κοιμηθείς και του έφερνες καφέ στο σαλόνι.
Και μετά από ακόμη λίγο, ξύπνησες. Και τη μέρα εκείνη  που ξύπνησες, κοιμηθήκατε αγκαλιά μόνο καμιά ώρα το πρωί, αλλά και πάλι ξύπνησες πιασμένη. Και καφέ παραγγείλατε στη δουλειά, και σάντουιτς. Δεν τρώτε πρωινό στο σπίτι. Τσακωθήκατε ποιος θα μπει πρώτος στο μπάνιο και γιατί δεν έχει ζεστό νερό. Κατεβήκατε στην είσοδο και βρήκατε το λογαριασμό του τηλεφώνου. Τον άνοιξε αδιάφορα και σου είπε πόσο είναι το μισό. Πήγες στη δουλειά με λεωφορείο, γαιτί για κάποιο λόγο πλέον δεν είναι στο δρόμο του η δουλειά σου και θα αργήσει.
Στη δουλειά δεν τον σκέφτηκες και δεν έγραφες στίχους στα post it, ούτε του έστειλες μήνυμα ότι τον αγαπάς στο διάλειμμα. Νομίζω, όμως, κάποια στιγμή μιλήσατε να δείτε ποιος θα πάει το κοστούμι στο καθαριστήριο. Και μετά γύρισες σπίτι με το λεωφορείο, γιατί ήταν κουρασμένος όλη μέρα στη δουλειά.
Μπήκες στο σπίτι, άφησες τα κλειδιά και την τσάντα, έβγαλες το παλτό και γκρίνιαξες που περπατάει με τα παπούτσια στα χαλιά. Πρέπει να μαγειρέψεις να φάτε. Τρώτε μπροστά στην τηλεόραση, χωρίς κιόλας να βλέπετε κάτι συγκεκριμένο. Κανένα σχόλιο για το φαγητό. Σε ρωτάει αν θα έρθεις να κοιμηθείς, γιατί είναι κουρασμένος και θέλει να κλείσεις τα φώτα. Κλείνεις τα φώτα και πας στο δωμάτιο. Γδύνεσαι και κάνει κρύο. Βλέπεις με την κρίση δεν ανάβουν και τα καλοριφέρ. Φοράς ένα κολάν, μπλούζα, ζακέτα και κάτι πορτοκαλί κάλτσες με το μαρσουπιλαμί. Βλέπετε βλακείες στο laptop και κοιμάστε ο καθένας στη μεριά του.
Δεν μπορείς, όμως, να κοιμηθείς και σκέφτεσαι αν πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου και να μη κοιμάσαι με αυτές τις κάλτσες, αλλά με σατέν νυχτικό. Ε, ναι, πρέπει, μωρή, αν θες να κρατήσεις άντρα!! Αλλά δεν κάνει κρύο; Κάνει. Ε, και θα κρυώνω; Ναι, θα κρυώνεις.
Αυτό θα θέλες να κάνει και αυτός. Και εκεί ανακαλύπτεις ότι ξύπνησες παραπάνω. Και εκεί, υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Αυτός αν συνεχίσεις να φοράς την κάλτσα την πορτοκαλί και το βρακί της γιαγιάς σου, θα φύγει. Και θα είναι αυτός ο άντρας, που αν θες να τον κρατήσεις πρέπει να βάλεις το κόκκινο νυχτικό.
Υπάρχει και η περίπτωση να μείνει για πάντα και ας ξυρίζεσαι κάθε 10 μέρες. Και για μένα, μόνο για αυτό τον άντρα ΠΡΕΠΕΙ και επιβάλλεται να βάλεις το κόκκινο νυχτικό και να ξυρίζεσαι κάθε 2 ώρες και όχι για τον άλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου