Οδηγός 1ου ραντεβού: Η Σωτηρία και οι 300, μέρος 2ο

Το πρώτο μου ραντεβού με το άλλο φύλο -και με ερωτικές διαθέσεις- ήταν στα 14 μου. Δεν ξέρω αν πραγματικά μπορεί να θεωρηθεί ραντεβού, η συνάντηση κάτω από ένα δέντρο στη γωνία στο σπίτι μου, αλλά εγώ τότε έτσι το ένιωσα!
Μη θίξω ονόματα και οικογένειες, είχαμε γνωριστεί μέσω των αδερφών μας. Ερωτευμένη εγώ, στον κόσμο του αυτός. Μια ώρα ετοιμαζόμουν να πάω στη γωνία. Με μηνύματα είχαμε συνεννοηθεί και όταν με ρώτησε πού να πάμε, δεν ήξερα τι να πω. Για καφέ πήγαινα μόνο πρωί στα Starbucks με μια φίλη μου. Απόγευμα για καφέ; Α μπα. Είπα κι εγώ ας του πω να βρεθούμε εδώ δίπλα, να τον δω, να χαρώ και ας μη γίνει και τίποτα..
Τότε το "τα πάντα όλα" ήταν να "φασωθούμε".. Ξέρω, ακόμη κάποιοι πάνω από τα 20 το χρησιμοποιούν, και εγώ ίσως κάποιες φορές, αλλά μου φαίνεται αστείο! Είχαμε ακούσει από τις μεγαλύτερες σε σχολεία-φροντιστήρια-σπίτια πώς είναι το φάσωμα! Φιλιόντουσαν (με γλώσσα πάντα) και πιανόντουσαν! Κι αν ήσουν και τυχερή κατέληγες με πιπιλιά! Αν έπιανες το joker με πολλές πιπιλιές! Δεν της ένοιαζε ούτε το μαλλιοτράβηγμα από τη μάνα τους, ούτε το ύφος των καθηγητών στο σχολείο, αρκεί να είχαν τα πειστήρια πως ήτανε με αγόρι την προηγούμενη μέρη! Εφόσον είχαν πιπιλιές και οι άλλες φίλες τους τις πίστευαν, μπορούσαν να βάλουν όση σάλτσα θέλουν και οι άλλες να πιστέψουν τα πάντα!
Εμένα, όμως, δεν με ένοιαζαν αυτά! Με ένοιαζε αυτός.. Ήμουν ακόμη ρομαντικό παιδί! Αφού, λοιπόν παφουμαρίστηκα και πήγα, με περίμενε κάτω από τη μουριά! Εμένα και μόνο που με κοίταξε με εκείνα τα πράσινα μάτια, έλιωσα! Ούτε σπυράκια είδα, ούτε το άθλιο σορτσάκι που τον έκανε να φαίνεται ακόμη πιο αδύνατος, ήταν που ήταν..
Το παρθενικό μου αυτό ραντεβού κράτησε κοντά στις 2 ώρες. Κάποια στιγμή που πιαστήκαμε και όρθιοι, πήγαμε και στο σκαλί του σπιτιού μου και κάτσαμε. Το πώς πέρασα, άλλο πράγμα! Ούτε με ένοιαξε που με τσέκαρε η μάνα μου από το μπαλκόνι, ούτε που με πέτυχε και ο πατέρας μου στο σκαλί.
Αφού γυρίσαμε σπίτια μας, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος έστειλε πρώτος μήνυμα, αλλά αυτό που θυμάμαι είναι πως κλείσαμε αμέσως ραντεβού σπίτι μου για ταινία. (Αν είστε περίεργοι, ούτε στο δεύτερο ραντεβού με φίλησε).
Ηθικά διδάγματα:

• Μη δίνετε ραντεβού κάτω από το σπίτι σας, ακόμη και για να περάσει να σας πάρει. Το τι θα πει η γειτονιά δε φαντάζεστε. Και αν δεν σας νοιάζει η γειτονιά, σκεφτείτε τι θα πει η μάνα σας όταν τον δει. Γιατί όσο cool και να είναι, θα κρυφοκοιτάξει. Όσοι τουλάχιστον έχετε Ελληνίδα μάνα. 
• Μην αγχώνεστε πολύ, γιατί θα ιδρώνετε και θα κάνετε σαρδάμ!
• Μη φοράτε converse ή άλλο δετό παπούτσι.(Θα ανεβείτε σπίτι, θα τα βγάλετε και αν σας στείλει μήνυμα αμέσως και χρειαστεί να ξανακατεβείτε, θα τρέχετε στη σκάλα με μισό παπούτσι βαλμένο).

• Να βγαίνετε με κάποιον που σας ενθουσιάζει η ιδέα να βγείτε μαζί του. Αν δεν είστε ενθουσιασμένοι από πριν, όλα θα γίνουν πιο άσχημα, όχι πιο όμορφα.
• Αν κάτσετε κάτω από δέντρο να μην είναι μουριά. 1ον πέφτουν μούρα πάνω σας και πονάνε σαν αεροβόλα. 2ον θα γλιστρήσετε με το converse -που δεν έπρεπε να βάλετε- πάνω στα πεσμένα μούρα και θα σας μαζεύει από χάμω.
• Τελευταίο και καλύτερο. Αν δεν μου γίνει μια στραβή (βλέπε μούρα, τούμπα, σκάλα και παπούτσι), το ραντεβού δεν είναι επιτυχημένο..!